Gündüz hazırlıklarımızı yaparken Ada'yla birlikte bir masa çiçeği düzenledik. Eski dağılan kolyelerimi Ada ipe dizerken ben de ouzo şişesini sprey boyayla renklendirdim.
Herşeyi sade yemeyi tercih eden oğlum elbette bu masadan havuç haricinde hiç bir şey yemedi. Hamileyken annenin yediği şeylerle çocuğun da damak tadının şekillendiğini okumuştum bir yerlerde. Kim dediyse yanlış demiş. Benim sevdiğim ne kadar tat varsa hepsi de Ada'ya çok uzak. Hele sarmısaklı bir şeyin değil tadına bakmak kokusuna bile tahammülü yok. "İvrenç kokuyo bu yemeeek. Çok berbat." deyip masada bile görmeye tahammül edemiyor. Ya da diğer bir ihtimalle çoğu geceyarısı kalkıp mantı niyetine sarmısaklı yoğurda ekmek doğrayan, yatmadan önce turşu yiyen bir annenin karnında çocuk bu tat ve kokudan nefret etmiş de olabilir:))
Hal böyle olunca çoğu zaman soframızda ya hepimizin sevdiği ortak şeyler ya da herkesin zevkine göre ayrı yiyecekler oluyor. İnsanın bayıla bayıla yediğini oğlunun yememesi de hayal kırıklığı...
Akşam yemeği sonrası olduğu için menü aperatif ağırlıklı.
Kırmızı Biber Salatası
Meksika Fasulyesi Salatası
Sarmısaklı Ekmek
Kırmızı Lahana Salatası
Haydari
Yoğurtlu Ispanak
Kırmızı Biber Turşusu
Makarna Salatası
Havuç Dilimleri
Yaprak Sarma
Amerikan Salata
Sosisli Milföy
Katık
Tiramisu
Meyve Şiş
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder